prutsen onovergankelijk, werkwoord, zwak
  1. prutsen

    Iene, die graag prutsen mag, krig soms dingen nog weer klaor, diej anders wal weggooien kunt (Schoonebeek)

    Ik mag geern wat met een olde radio prutsen (Roderwolde)

    Zie ook:
  2. knoeien

    Hie hef zölf an de klok zitten te prutsen en daor is e niet beter van worden (Sleen)

    Zie ook:
  3. mengen, door elkaar hutselen van eten(Zuidwest-Drenthe)

    Zij prutst alles deur mekaer, ze maekt er een raer brouwseltie van (Wapse)

    prouwseln

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...