schaop I schaopen, , het
  1. schaap

    De schaop loopt op de heide

    Het ontginnen van heidevelden hef de schaop verdreven (Weerdinge)

    Ik ken joe wel tussen duzend schaopen weer

    Ik wil ok niet altied warken, ik wil ok wel ies schaopies huun (Hollandscheveld)

    Daor hej het verloren schaop

    Het peerd is zo mak as een schaop (Anloo)

    Hej schaopen? Dan hej ok keutels (Klazienaveen)

    Hij hef het schaop escheuren

    Hij speult schaop oet en sik bij de bok

    Hie hef de schaopies op het dreuge

    Ze wilt de schaopen van de bokken scheiden

    Het is een schaop met vief poten

    Zie ook:
  2. onnozel persoon

    Dat is een schaop van een kerel

    Dat is zo'n schaop van een wicht! (Erica)

    Hie hef een schaop van een vrouw

    Zie ook:
  3. arm kind

    Dat schaop kan het ok niet helpen (Balloo)

    Kom mar, mien schaopie, hej kolde haandties? (Elim)

    *As er één schaop over de dam is, koomt er meer (Diever)

    In elke femilie is wel een zwart schaop

    Ain schaop kenst nait veur de tram spannen

    Men scheert de schaopen, naordat ze wol hebben (Roderwolde)

    Ous pap zee altied: gien schaopen, gien verdreit

    Het schaop zal wel een zaachte dood nemen

    Ien schurftig schaop bedarft de hiele kudde (Coevorden)

    Men mot de schaopen scheren, maor niet villen

    Een schaop is een goed dier, mar niet veur een bokkewagen

    Der gaot een bult makke schaope in een hok (Padhuis)

    maor wilden nog meer, want die vliegt op menaar an (Fluitenberg)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...