opscheppen, opschepperig schreeuwen
Ien een haarbaarge op Koekange hef e ziten schroeten en blaozen en doe ruzie emaakt (Ruinen)
Die kerel kan schroeten, daor is het ende van weg, en hij hef nog gien nagel um het gat te krabben (Ruinerwold)
Schroeten as een scheepsjager (Elim)
Schroeten en in de broek drieten is gien kunst
Schroeten en in de broek drieten, dat is alles, wat e kan
schelden(Zuidoost-Drenthe (zandgedeelte))
Dat kan e, iene de hoed vol schroeten (Sleen)