suf bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. suf

    Ik prakkezeer mij suf, woor ik het laoten heb (Dalen)

    Hij is nog neit goud bij, hij is te suf (Eelde)

    Ik veule mij een beetie suf (Kerkenveld)

    suffig

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...